Ας μην ξημερώσει η μέρα που τα ποδήλατα θα εμφανιστούν σκεπασμένα με αγκάθια

Στις τράπεζες και τα εμπορικά καταστήματα όλου του κόσμου δεν δίνουνε δεκάρα αν κάποιος μπει μ'ένα λάχανο παραμάσχαλα ή μ'έναν τουκάν ή σφυρίζοντας σαν μορτάκι τα τραγούδια που του έμαθε η μάνα του ή κρατώντας απ'το χέρι έναν χιμπατζή με ριγέ πουλόβερ. Αλλά μόλις μπει πελάτης με ποδήλατο δημιουργείται μια άνευ προηγουμένου αναστάτωση και το όχημα απομακρύνεται κακήν κακώς στο δρόμο, ενώ ο ιδιοκτήτης του δέχεται τις σφοδρές επιθέσεις των υπαλλήλων του καταστήματος.

Για ένα ποδήλατο, ον πειθήνιο και καλόβολο, αποτελεί ταπείνωση και εμπαιγμό η παρουσία των πινακίδων που υπεροπτικά το σταματάνε μπροστά στις όμορφες γυάλινες πόρτες της πολιτείας. Είναι γνωστό πως τα ποδήλατα προσπάθησαν μ' όλα τα μέσα να βελτιώσουν τη θλιβερή κοινωνική τους κατάσταση, μα σ'όλες απολύτως τις χώρες της γης απαγορεύονται τα ποδήλατα. Μερικοί συμπληρώνουν "και τα σκυλιά", πράγμα που αυξάνει το αίσθημα κατωτερότητας των ποδηλάτων και τοων σκυλιών.

Μια γάτα, ένας λαγός ή μια χελώνα μπορούν κατ'αρχήν να μπουν στο Bunge & Born ή στα δικηγορικά γραφεία της οδού Σαν Μαρτίν χωρίς να προκαλέσουν τίποτα άλλο από έκπληξη κι ενθουσιασμό στις εκνευρισμένες τηλεφωνήτριες, και το πολύ πολύ να δοθεί μια εντολή στο θυρωρό για να πετάξει έξω τα ζωάκια που είπαμε. Αυτό το τελευταίο μπορεί να συμβεί αλλά δεν είναι ταπεινωτικό, πρώτον γιατί αποτελεί μόνο μια πιθανότητα ανάμεσα σε πολλές και δεύτερον γιατί προκύπτει απ'το αποτέλεσμα μιας αιτίας κι όχι ενός ψυχρού προμελετημένου σχεδίου, φρικτά τυπωμένου πάνω σε ταμπέλες από μπρούτζο ή σμάλτο, ή πάνω στις πλάκες του άτεγκτου νόμου που συνθλίβει τον απέριττο αυθορμητισμό των ποδηλάτων, αυτών των αθώων υπάρξεων.

Πάντως ας έχουν τον νου τους οι διευθυντές! Και τα τριαντάφυλλα είναι άκακα και γλυκά, αλλά ίσως γνωρίζετε ότι σ'έναν πόλεμο δυό ρόδων πέθαναν πρίγκιπες που έμοιαζαν με μαύρες αστραπές, τυφλωμένοι με πέταλα από αίμα. Ας μην ξημερώσει η μέρα που τα ποδήλατα θα εμφανιστούν σκεπασμένα με αγκάθια, που οι λαβές των τιμονιών θα γίνουν κέρατα και θα καρφώσουν αλύπητα και, οπλισμένα με μανία, θα επιτεθούν ομαδικά στα τζάμια των ασφαλιστικών εταιρειών. Την τραγική αυτή μέρα θα κλείσουν όλα τα μαγαζιά αποφασίζοντας τη γενική αναστολή των δραστηριοτήτων τους, εικοσιτετράωρο πένθος και την αποστολή συλλυπητήριων καρτών.

Julio Cortázar